سکوت بخش مهمی از ارائه شماست
گاهی سکوت قدرتمندتر از کلمات است. سکوت در لحظه مناسب، توجه‌ها را به سمت ارائه شما جلب می‌کند. سکوت مانند یک قلم هایلایت است که قسمت‌های مهم و قابل توجه ارائه شما را برجسته می‌کند.
گاهی افراد ترجیح می‌دهند سخنرانی خود را با ریتم تند و بدون وقفه انجام دهند چون گمان می‌کنند مکث در بین کلمات، نشان می‌دهد شما مطلبی را فراموش کرده‌اید یا در مورد جمله بعدی خود سردرگم هستید. این نگرانی به جا نیست. چون شما با تمرین زیاد می‌توانید یاد بگیرید چگونه از مکث، قدرتمندانه استفاده کنید. فرق است میان مکثی که ناشی از فراموشی باشد و مکثی که هوشمندانه به کار گرفته شود؛ و مخاطب، اغلب تفاوت میان این دو را حس می‌کند.
یک مکث کوتاه کمک می‌کند مطلب بعدی را به خاطر بیاورید.
بسیاری از مردم هنگامی که سخنرانی مهمی در پیش دارند نگران لحظه‌ای هستند که ناگهان مغزشان قفل شود و برای یک لحظه کوتاه، هیچ چیزی به خاطر نیاورند. این یکی از بزرگترین ترس‌های شناخته شده در حوزه سخنرانی کردن است: شما آماده صحبت هستید، همه چیز را از قبل تدارک دیده‌اید، جلوی جمعیت می‌ایستید، دهان خود را باز می‌کنید… اما یادتان نمی‌آید چه می‌خواهید بگویید.
هر چقدر هم که مطالب را خوب حفظ کرده باشید، این موضوع در ابتدا یا شاید وسط ارائه ممکن است اتفاق بیافتد. و دلیل آن، دقیقا همان اضطرابی است که وجود دارد. شما نگرانید که نکند چنین اتفاقی بیافتد، و دقیقا همان اضطراب، نفس شما را بند می‌آورد، اکسیژن به مغزتان نمی‌رسد، و خب، طبیعی است که چیزی یادتان نیاید.
در چنین شرایطی، آرام باشید و چند لحظه مکث کنید. این چند لحظه حتما برای شما به اندازه چندین ساعت خواهد بود؛ اما خوب است بدانید که مخاطب، در بیشتر اوقات حتی متوجه هم نمی‌شود. احتمالا یک وقفه کوتاه و یک نفس عمیق، تمام چیزی است که شما به آن نیاز دارید تا شرایط را به حالت عادی بازگرداند. هنگامی که شما کلمه کلیدی بعدی را به خاطر آوردید، همه چیز روی روال می‌افتد.
مکث می‌تواند اهمیت آخرین جمله گفته شده را نشان دهد و وزن آن را بیشتر کند.
به احتمال زیاد در فیلم‌ها، هنگامی که یک مونولوگ تاثیرگذار گفته می‌شود این شیوه را دیده‌اید. یکی از بازیگرها، شاید بازیگر اصلی، جمله‌ای را می‌گوید که در شکل‌گیری شخصیت او در ذهن مخاطب موثر است؛ سپس مکث می‌کند و اجازه می‌دهد مخاطب، پیام گفته شده را خوب درک کند و آن را در ذهن خود هضم کند. چنین وقفه‌ای، شما را به همراه بازیگر به یک سفر ذهنی می‌برد و به شما زمان می‌دهد تا اهمیت آنچه گفته شده را دریابید و بر آن تمرکز کنید.
چنین وقفه‌ای می‌تواند در سخنرانی هم به کار گرفته شود تا اثرگذاری جمله‌ای را که گفته‌اید بیشتر کند.
مکث می‌تواند در میان جمله و هنگامی که پیام رازآلودی ارائه می‌کنید به کار رود تا کنجکاوی مخاطب را برانگیزاند. مثال واضح آن، هنگامی است که در یک جشنواره، فیلم یا بازیگر برتر را معرفی می‌کنند: “جایزه بهترین بازیگر نقش مرد تعلق می‌گیرد به…” مکث چند ثانیه‌ای قبل از اعلام نام برنده، کنجکاوی را تحریک می‌کند و مخاطب با حدس زدن، خود را در فرایند اعلام برنده سهیم می‌پندارد.
در سخنرانی‌های استدلالی و متقاعدکننده نیز، مکث میان نکات مهم موجب می‌شود مخاطب پیام شما را هضم کند و برای شنیدن استدلال بعدی شما آماده باشد.
مکث آواهای پرکننده شما را کم می‌کند.
بعضی از افراد لحظات مکث را با آواهای دیگر پر می‌کنند و اجازه نمی‌دهند آن لحظات ناب شکل بگیرد. گاهی با آواهای بی‌معنی مانند “آ…” یا “اوممم” و گاهی با کلمات تکراری که به تکیه کلام افراد تبدیل می‌شود، مانند “مثلا”، “در واقع”، “خب” و …
اینکه اجازه دهید سکوت، سکوت باقی بماند، نیاز به تمرین زیاد دارد؛ اما مطمئنا ارزش آن را خواهد داشت. استفاده از سکوت به جای آواهای بی‌معنی، اهمیت کلمات دیگر شما را دوچندان می‌کند و شما را سخنران بسیار قوی‌تری نشان خواهد داد.
اجازه دهید سکوت، سکوت باقی بماند؛ رعایت این نکته، شما را سخنران بسیار قوی‌تری نشان خواهد داد.
ترجمه آزاد از نوشته RICHARD NEWMAN در FastCompany.com
وای من عاشقم سکوتم، نکته خیلی خوبی گفتی مرسی:)