رهبران چگونه الهام می بخشند

هرکدام از سخنرانی‌های الهام بخش و اثرگذار، یک کلاس درس عینی برای آشنایی با تکنیک‌های سخنرانی است. در ادامه این نوشتار، برخی از نکات سخنرانی  « رهبران چگونه الهام می بخشند » می‌آید.

سخنران با یک سوال، که همان مشکلی است که می خواهد در مورد آن حرف بزند، شروع می کند. سپس، چند مثال ملموس بیان می کند و با طرح سوالاتی در مورد اپل، لوترکینگ و برادران رایت، انتظار در مخاطب ایجاد می کند. بعد از آن، پاسخ را بیان می کند و در ادامه سخنرانی، با توضیحاتی که ارائه می کند و مثال هایی که می آورد، مطلب را برای مخاطب باورپذیر می کند.

جالب آنکه اول از دلایل حسی برای اثبات نظریه خود استفاده می کند، پس از آن به سراغ دلیل علمی می رود (آنجایی که می گوید این مساله ریشه در بیولوژی ما دارد). سخنران دقیقا همان روشی را در پیش گرفته که سعی می کند به ما منتقل کند.

سایمون سینک در این سخنرانی به خوبی تکنیک #تکرار را به کار گرفته است. پیام اصلی را چندین و چند بار در قالب یک جمله به یادماندنی تکرار می کند تا کاملا در ذهن مخاطب رسوب کند. در پایان هم، به زیبایی به پیام اصلی باز می گردد (کسانی برای ما الهام بخش هستند که با چرا شروع می کنند).

یکی از آموزنده ترین بخش های این سخنرانی، توضیح به اندازه، نه کم و نه زیاد، برای مطالبی است که بیان می شود. برای هر مطلبی که می گوید، یک #شاهد می آورد تا آن را باورپذیر کند؛ ولی اضافه گویی نمی کند. این مطلب را در سرتاسر سخنرانی می توان مشاهده کرد. مثلا در مورد برادران رایت، وقتی می خواهد بگوید فرمول موفقیت را نداشتند، هر کدام از عوامل را با یک جمله توضیح می دهد:

پول نداشتند… هزینه از کارگاه تعمیر دوچرخه تامین می شد.

افراد مناسب را نداشتند… هیچکدام تحصیلات دانشگاهی نداشتند

حمایت نمی شدند… نیویورک تایمز به دنبال آنها نبود، حتی روز پرواز کسی با خبر نشد.

و در مورد لنگلی می گوید:

مشکل پول نبود… از دپارتمان دفاع بودجه گرفته بود.

مشکل افراد نبود… چون دانشگاهی بود، با مغزهای بزرگ زمان خود در ارتباط بود.

مشکل حمایت نبود… همه از او حمایت می کردند و نیویورک تایمز به دنبال او بود.

همچنین وقتی می گوید “لنگلی به خاطر پول و شهرت کار می کرد” توضیح می دهد “روزی که برادران رایت موفق شدند، او دست از کار کشید”؛ یا وقتی می گوید “آنها از دل و جان کار می کردند” توضیح می دهد “پنج سری از قطعات هواپیما را با خود حمل می کردند”.

در این سخنرانی نکات آموزنده بسیار وجود دارد. از زبان بدن گرفته (مثلا آنجا که سخنران رو به جلو خم می شود یا حرکت های دست) تا تون صدا (بالا و پایین رفتن صدا و کم و زیاد کردن سرعت) و داستان گویی در سراسر سخنرانی (موفقیت و شکست افراد و شرکت های مختلف) و استفاده مناسب از سکوت برای جلب توجه (مثل آنجا که می گوید: چند نفر به خاطر لوترکینگ آمده بودند… صفر)

حتی یک ارائه جدی نیز به کمی طنز نیاز دارد؛ مانند جمله ای که در هنگام توصیف قانون انتشار نوآوری در مورد دسته آخر بیان می کند.

قانون #عدد_سه آنقدر جا افتاده و مقبول است که حتی وقتی سخنران می خواهد روش اشتباه تبلیغ را بگوید، سه مزیت برای محصولات اپل نام می برد.

اگر حرف تازه ای دارید بهتر است برای عموم مخاطبین کاربرد داشته باشد؛ از همین روست که سایمون سینک می گوید “مستقل از صنعتی که در آن کار می کنند، مستقل از اندازه شان، همه از این الگو پیروی می کنند”.

یکی از نکات جالب توجه این سخنرانی، استفاده از ساده ترین ابزار ممکن (یک بورد و یک ماژیک به جای اسلاید) برای انتقال پیام است و این انتقال پیام به بهترین و اثرگذارترین شکل ممکن انجام می شود. اگر از تخته استفاده می کنید، آنچه روی تخته می کشید و ترتیب کشیدن اهمیت دارد.