آفریقا؛ این کلمه چه تصویری برای شما تداعی می‌کند؟ آن را چگونه جایی می‌دانید؟ این سخنرانی را از یک نویسنده افریقایی ببینید تا متوجه شوید وقتی فقط از یک کانال مطلبی را دریافت می‌کنید، چقدر می‌تواند برداشت‌هایتان ناقص و اشتباه باشد.

سخنران ابتدا به #بیان_مشکل می‌پردازد؛ او نمونه‌هایی از خطر یک داستان تنها را بیان می‌کند و آن را با #داستان_شخصی از اشتباه خودش و دیگران همراه می‌سازد. او نتیجه‌گیری می‌کند که برای رفع مشکل، شما باید داستان‌های متفاوتی از یک موضوع بشنوید/تعریف کنید. سپس داستان قاتل امریکایی را به عنوان #مثال ذکر می‌کند و می‌گوید اینکه ما نتیجه نمی‌گیریم همه جوانان امریکایی قاتل هستند به خاطر این است که داستان‌های زیادی از آن شنیده‌ایم.

در ادامه، خودش در همین راه قدم می‌گذارد و برای اینکه نگاه مخاطب را نسبت به افریقا تغییر دهد نمونه‌هایی از داستان‌های متفاوت افریقایی ذکر می‌کند. اگر هدف سخنران ترسیم تصویر جدیدی از افریقا باشد، به خوبی این کار را انجام داده است. با شنیدن این سخنرانی، ما هم می‌فهمیم که چرا تصور اشتباه یا ناقصی از افریقا داریم هم تصویر جدید را به دست می‌آوریم.

اگر #داستان های ابتدای سخنرانی نبود، انتهای سخنرانی خسته‌کننده می‌شد؛ هنگامی که حرف سختی می‌خواهید بیان کنید لازم است قبل از آن، فضا را آماده کنید.

در پایان، آرمانشهر خود را توصیف می‌کند؛ می‌گوید بهشت وقتی است که فقط یک داستان نداشته باشیم؛ و چون داستان‌ها مهم هستند، از راه‌اندازی کمپ داستان نویسی توسط خودش سخن می‌گوید.

فایل صوتی تحلیل سخنرانی

دریادار ویلیام مک ‌ریون، فارغ‌التحصیل سابق دانشگاه تگزاس در جشن فارغ‌التحصیلان جدید دانشگاه سخن می‌گوید و با استفاده از شعار دانشگاه، آنچه در ۳۷ سال گذشته آموخته است را به مخاطبین خود منتقل می‌کند. او ابتدا از میزبان و مخاطب خود تشکر می‌کند. پس از آن به ساخت یک #پل_مشترک میان خود و مخاطب می‌پردازد. ساختن #پل_مشترک، یعنی اشاره به اشتراکات خود و مخاطب، از آن جهت اهمیت دارد که مخاطب شما را از جنس خود بداند و بداند که شما او را درک می‌کنید، پس مطالب را بهتر از شما می‌پذیرد.

سپس او یک آمار ارائه می‌دهد و اعداد ارائه شده را #معنادار می‌کند: تغییر زندگی دو برابر جمعیت امریکا یا کل مردم دنیا. همچنین مثال‌های ملموسی از اینکه چگونه می‌توان زندگی کسی را تغییر (نجات) داد ارائه می‌کند.

داستان‌های شخصی، بخش دیگری از ارائه سخنران را تشکیل می‌دهد. داستان‌هایی را از دوره آموزشی که گذرانده است به نحوی تعریف می‌کند که با هر کلمه، شما را در داستان غوطه‌ور می‌کند و شما خود را کاملا در فضای داستان حس می‌کنید.

درس‌آموخته‌ها، که مهم‌ترین بخش ارائه و هدف اصلی ارائه است، به شکلی جذاب، داستانی و با استفاده از #تمثیل های زیبا بیان می‌شود.

برای آنکه سخنرانی خود را ماندگار کنید، از #جملات_خاص و به یاد ماندنی استفاده کنید: اگر می‌خواهی دنیا را تغییر دهی، تخت‌خوابت را مرتب کن.

استفاده از #تکرار (اگر می‌خواهی دنیا را تغییر دهی) و #مکث به موقع، از دیگر نکات این سخنرانی است.

در انتها، برای تحریک و تهییج مخاطب، موقعیتی را که در آن قرار دارند (چند لحظه تا فارغ‌التحصیلی) و پیش رو دارند (تغییر زندگی ۸۰۰ میلیون نفر) یادآور می‌شود و از #دعوت_به_اقدام استفاده می‌کند. برای انگیزه دادن به مخاطب، توصیف #آرمانشهر را نیز از یاد نمی‌برد.

فایل صوتی تحلیل سخنرانی

برخی از سخنرانی‌ها آنقدر شگفت‌انگیز هستند که هر بار دیدن آن، چیز تازه‌ای به انسان اضافه می‌کند. سخنرانی Daniel Pink از این نوع سخنرانی‌ها به شمار می‌آید. از این سخنرانی جذاب لذت ببرید و با جنبه‌های مختلف اثرگذاری آن آشنا شوید.

هرکدام از سخنرانی‌های اثرگذار، یک کلاس درس عینی برای آشنایی با تکنیک‌های سخنرانی است. در ادامه این نوشتار، برخی از نکات سخنرانی «معمای انگیزه» می‌آید.

برخی از سخنرانی‌ها آنقدر شگفت‌انگیز هستند که هر بار دیدن آن، چیز تازه‌ای به انسان اضافه می‌کند. این سخنرانی برای من همین حکم را دارد.

اولین نکته این سخنرانی این است که حرف تازه برای گفتن دارد. اگر می‌خواهید سخنرانی اثرگذاری داشته باشید، باید حرف شما ارزش شنیده شدن داشته باشد.

شروع این سخنرانی، مثل هر سخنرانی تاثیرگذار دیگری، جذاب است. سخنران از تکنیک داستان شخصی آمیخته به طنز استفاده می‌کند. در سرتاسر سخنرانی نیز، لحن طنزگونه ادامه دارد.

شروع سخنرانی با داستان شخصی آمیخته به طنز، بر جذابیت سخنرانی می‌افزاید.

شاید چیزی که بیش از همه در این سخنرانی جلب توجه می‌کند و به شکل مبالغه‌آمیزی مورد استفاده قرار گرفته است، تون صدا و حرکات زیاد بدن باشد؛ طوری که برخی معتقدند استرس را به انسان منتقل می‌کند. به عقیده من، انرژی، اشتیاق و هیجان است که منتقل می‌شود. این هیجان زیاد، هم در حرکات بدن دیده می‌شود، هم در تون صدا و هم در کلماتی که مورد استفاده قرار می‌گیرد. اوج آن دقیقه نهم است که می‌گوید «این مساله مرا دیوانه می‌کند» و نشان دادن این همه هیجان، اهمیت فوق‌العاده موضوع را می‌رساند.

ساختار ارائه عالی است و چیدمان مطالب، کاملا حساب شده است. حدود دو سوم زمان در مورد مشکل صحبت می‌کند؛ چون باور آن سخت است. حتی برای همراهی با مخاطب، می‌گوید باورش برای من هم سخت است اما واقعیت دارد. در انتهای صحبت، یکی از سه راه را بیان می‌کند. کسی که به موضوع علاقمند باشد، و با چنین سخنرانی هیجانی اهمیت موضوع و عمق مشکل را به خوبی درک کرده است، می‌تواند بعدا موضوع را دنبال کند؛ و چه کسی بهتر از این سخنران، که بتوان به سراغ او رفت؟ هم مشکل را خوب درک کرده و هم گوشه‌ای از راهکار را نشان داده است.

پیام اصلی چندین بار در طول ارائه تکرار می‌شود و به خوبی در ذهن مخاطب جا می‌گیرد: «بین آنچه علم می‌داند با آنچه در کسب و کار استفاده می‌شود یک عدم انطباق و تضاد وجود دارد». این جمله بر روی اسلاید نیز نقش بسته است. اسلایدها بسیار ساده هستند و فقط از چند عکس و چند جمله تشکیل شده‌اند. اینکه بر روی اسلاید نباید جمله نوشت، یک اصل کلی است و در بسیاری موارد درست است. ولی گاهی می‌شود آن را نقض کرد. وقتی یک پیام مهم را می‌خواهید به مخاطب منتقل کنید. همانطور که در این ارائه شاهد هستیم.

اسلایدها بسیار ساده هستند و فقط از چند عکس و چند جمله تشکیل شده‌اند.

مثل خیلی از ارائه‌های خوب، بارها از عدد سه به طور مناسبی استفاده شده است. مثلا سیستم عامل جدید کسب و کار سه بخشی است یا جمع‌بندی آخر، سه بخشی است.

از اصطلاحات جالب توجه و تشبیهات به خوبی استفاده شده است. مثل اینکه «مدیریت مثل درخت نیست، مثل تلویزیون است» یا «هرکدام از شما مساله شمع مخصوص به خود را دارید» و همچنین تشبیه رقابت به مسابقه بوکس و تشبیه نتیجه مسابقه به ضربه فنی.

از جادوی سکوت و مکث بین کلمات، برای جلب توجه و اضافه کردن سورپرایز استفاده شده است. آنجا که می‌گوید: «ایده خیلی خوبی است… ولی کار نمی‌کند» یا «این گروه چقدر سریع‌تر حل می‌کنند؟… سه و نیم دقیقه… بیشتر طول می‌کشد» یا «این مساله یکی از محکم‌ترین دستاوردهای علوم اجتماعی است… و البته نادیده‌گرفته‌شده‌ترین».

از جادوی سکوت و مکث بین کلمات، برای جلب توجه و اضافه کردن سورپرایز استفاده شده است.

یکی از نکات مهم که باید در سخنرانی‌ها رعایت شود، بزرگ نشان دادن شکاف بین وضع موجود و وضع مطلوب است که در این سخنرانی نیز رعایت شده است؛ طوری که همه را به وجد می‌آورد وضع موجود را رها کنند و به طرف وضع مطلوب حرکت کنند.