مساله بغرنجی دارید؟ به من بگویید چگونه نان برشته درست می کنید.

پیام اصلی این سخنرانی، حل مسائل سازمانی از طریق تصویرسازی مشارکتی است. اما این پیام در انتهای سخنرانی بیان می شود. در ابتدا، با #داستان_گویی سعی می کند مساله را تبیین کند؛ سپس با یک مثال روشن از شرکتی به نام «رودیل» کارایی تصویرسازی مشارکتی را در حل مسائل سازمانی اثبات می کند.

سخنران برای اثبات مدعای خود، به مثال های گوناگون استفاده رو نمی آورد و فقط به یک مثال اکتفا می کند. در واقع در اینجا، بار اصلی متقاعدسازی مخاطب بر دوش داستان گویی است. مخاطب در هفت دقیقه نخست، آنقدر داستان شنیده است که آمادگی پذیرش پیام سخنران را داشته باشد.

در این ارائه، سخنران به خوبی از تصاویر استفاده می کند تا داستان خود را بیان کند و پیام اصلی، از طریق #داستان_گویی همراه با تصاویر، منتقل می شود. وقتی داستان گویی با ارائه تصاویر مناسب همراه شود، مخاطب را به حس کردن پیام سخنران وا می دارد.

در این ارائه می توان نمونه ای از نمایش نمودارهای تاثیرگذار را هم دید. نموداری که در دقیقه ششم رسم می شود، به خوبی پیام سخنران را منتقل می کند؛ اینکه در هر تمرین نسبت به تمرین قبلی، تعداد گره ها به طور متوسط افزایش دارد. توجه داشته باشید که در رسم #نمودار، واضح بودن مهمتر از دقیق بودن است و این نکته در این نمودار رعایت شده است. معنای نمودار، از داده های آن، اهمیت بیشتری دارد.

قانون #عدد_سه در این ارائه نیز به دفعات به کار رفته است. تعداد تمرین هایی که در مورد آن صحبت می شود سه تاست. در انتهای سخنرانی نیز ترکیبات سه تایی به طور متوالی ظاهر می شود. آنجایی که می گوید:

شفاف، متعهد و کنار هم
قابل دیدن، قابل لمس و پربرآیند
ساده، مفرح و قدرتمند

ایرادی که به این سخنران وارد است، این است که در برخی مواقع، نگاه او به جای مبهمی دوخته می شود. در طول سخنرانی، همواره #ارتباط_چشمی خود را با مخاطب حفظ کنید.